‘De oorzaak van het falen van de luchthaven is veel breder dan enkel de kerosineprijs’. Dat zegt Wiloo, de werkgroep impact luchthaven op de omgeving in Oostende.
‘Nu zich massaal ontslagen aankondigen, faalt Ostend Airport ook in haar voornaamste doelstelling, namelijk de tewerkstelling. Ook WILOO wordt daar niet vrolijk van’, aldus nog de actiegroep. In hun open brief analyseren ze de grootste problemen van de kustluchthaven. Ze vinden dat de Vlaamse overheid en de politici nooit een keuzes heeft durven maken over Ostend Airport.
Dure brandstof
‘De hoge kerosineprijs lang niet de enige reden voor het structurele falen van de kustluchthaven. Was het maar zo simpel!’, Volgens Wiloo is er in Oostende veel meer aan de hand.
Keuze maken
‘Een kapitale fout werd zo’n 40 jaar geleden gemaakt toen de startbaan werd verlengd richting stad. Om een renderende luchthaven uit te baten moet deze 24/24 voor zijn klanten kunnen openstaan zonder beperkingen in bewegingen. In Luik, waar men Oostende steeds mee vergelijkt, is dat anders, zegt Wiloo. ‘Daar werden met veel overheidsgeld hele wijken afgebroken en geluidsgeïsoleerd, en werd dus een duidelijke keuze gemaakt. In Oostende niet, in tegendeel, hele woonwijken, winkelcentra en scholen werden pal onder de aanvliegroute toegestaan’.
Niet aantrekkelijk
‘Sindsdien houden stad en luchthaven elkaar in een houdgreep. Geen van beide biedt veel ruimte aan de ander. De luchthaven is daardoor niet aantrekkelijk genoeg voor grote klanten terwijl het haar wel veel geld kost om haar licenties te behouden en ze onvoldoende omzet draait om ook maar enige kapitaal-, arbeids-, en personeelsrendabiliteit te kunnen halen’, oordeelt Wiloo.
Ver van alles
‘De luchthaven heeft ook te weinig “capture area”, is te perifeer gelegen, en te ver van de grote economische centra. Dat zien we nu al jaren aan het schrikbarend hoge aantal korte vluchten. Men slaagt er niet in regionaal voldoende lading te vinden om vliegtuigen telkens helemaal te vullen. Bovendien zijn er ook teveel luchthavens op korte afstand waarmee moet geconcurreerd worden. Rijsel op 98 km. Manston op 100km, Brussel op 100 km en vooral Luik waar de Waalse regering volop voor de luchthaven koos, zwaar investeerde en binnenkort via een nieuwe spooroverslag zowaar op een vracht-HST-lijn zal aangesloten worden.
Meer doen?
‘Volgens sommigen moet de Vlaamse regering meer doen’, stelt Wiloo vast. ‘De afgelopen vijf jaar pompte de Vlaamse overheid 41 miljoen euro belastinggeld in de luchthaven van Oostende terwijl de eigen opbrengsten van de luchthaven amper een derde van de kosten dekken. Per dag wordt er zo'n 22.000 euro verbrand. In 2006 werden miljoenen in een MK-loods geïnvesteerd. Ze staat al 5 jaar leeg. Ook Belgocontrol deed zijn duit in het zakje, per jaar levert het +/- 6 miljoen gratis diensten voor de luchtverkeersleiding. Het contract met de nieuwe Franse uitbater EGIS is een echt cadeautje en betekent straks een jaarlijkse extra kost voor de belastingbetaler van 25%! En dit na een privatisering. Egis zal bijv. in het eerste jaar van haar concessie 0 euro vergoeding moeten betalen. Ze heeft tien jaar lang een supercontract op zak waarbij de Vlaamse overheid de verliezen zal blijven dekken en opdraait voor de infrastructuur. Moet de Vlaamse Overheid nog meer doen? Zoals in Luik, een halve stad met woonwijken, scholen, winkelcentra in Stene onteigenen en afbreken, om toch maar voldoende troeven te hebben om te kunnen concurreren. De vraag stellen is ze beantwoorden! Onmogelijk en bovendien is zelfs dan het resultaat niet gegarandeerd’ aldus nog Wiloo in een open brief.
Wiloo-conclusie
Conclusie volgens de actiegroep: ‘Deze luchthaven heeft de boot en de tewerkstelling volledig gemist. Na 40 jaar gesukkel en verspilling, 40 jaar van mooie sprookjes en beloftes, is het tijd om moedige beslissingen te nemen. Volgens Wiloo is reconversie het enige zinvolle besluit. Dat is goed voor de stad, het milieu en de belastingbetaler. Een kleine luchthaven op maat van de omgeving is (misschien) het enige nog haalbare en zinvolle.
