Een man van 59 jaar uit Anzegem die kerngezond was voor corona hem trof krijgt geen nieuwe longen. En dat is keihard nieuws voor zijn gezin. Hij was bijna veertig jaar zelfstandig fietsenmaker en werkt nu in een fietsenwinkel in Waregem.
Hij ligt intussen al elf weken in coma. Zijn longen zijn door het virus onherstelbaar aangetast, een transplantatie zou nog zijn enige redding zijn. Maar het gezin blijft niet bij de pakken zitten.
Kerngezond... tot corona
Al drie maanden lang leeft het gezin van fietsenhersteller Joris Deconinck uit Anzegem in angst. De mokerslag is het nieuws dat hij geen levensnoodzakelijke longtransplantatie kan krijgen. De man van 59 was kerngezond tot het coronavirus hem trof. Wellicht bracht zijn vrouw Ann het virus mee van het woon-zorgcentrum.
"Begin december hadden we een grote uitbraak van corona. Ik werkte daar als verpleegster en zette me ten volle in voor de bewoners, maar toen raakte ik zelf besmet. Ik ben naar huis gekomen. We hielden zoveel mogelijk afstand, maar een week later was mijn dochter besmet en mijn man ook", zegt Ann Delbeke.
Geen longtransplantatie voor vijftigplussers
Omdat een uitgebreide screening niet kan, is de leeftijdsgrens voor een longtransplantatie vijftig jaar. Het gezin met drie dochters is radeloos, een open brief op Facebook is intussen zo'n 3.000 keer gedeeld.
"Hij is heel actief. Mijn man ziet éénmaal op een jaar een dokter voor bloedcontrole. Hij is kerngezond en ik vind dat dan heel spijtig dat zo iemand geen kans krijgt om nog een nieuwe long te krijgen".
Op de buik
Joris had eerst weinig last, maar de zuurstofsaturatie zakte ineens. Hij ging dan toch maar naar de spoed waar zijn longen heel erg aangetast bleken. De artsen brachten hem uiteindelijk in coma.
"In de eerste golf zaten we hier te samen in de zetel naar de tv te kijken. We zagen die beelden van Italië waar ze de mensen op hun buik legden. Hij gaf me een duw en zei: Kijk Anneke, hoe die mensen afzien. Intussen heeft hij zelf dertien keer zo gelegen".
Sprankel hoop van UZ Gent
"In die periode heb ik blok gehad en examens", zegt dochter Florence. "Ik heb het ook gedaan voor mijn papa omdat ik dacht als hij wakker wordt dan wil ik hem trots maken. Hij is zelf ook zo ingesteld om altijd door te blijven gaan en dat is ook de reden dat we niet bij de pakken blijven zitten en dat we blijven er voor gaan".
En dan ineens is er een sprankeltje hoop. De huisarts laat weten dat Joris misschien naar UZ Gent kan voor een nieuw onderzoek.
