
De aanvaarding van de schenking van de replica’s van de stenen leeuwen aan de Menenpoort in Ieper heeft voor heel wat discussie gezorgd op de Ieperse gemeenteraad.
Ook het toekennen van de titel van ereburger aan Brendan Nelson, directeur van het Australian War Memorial in Canberra, werd op de korrel genomen. Met name SP.A-oppositiefractieleider Philip Bolle bond de kat de bel aan.
Philip Bolle: “Wij hebben in 1936 in een gulle bui en uit erkentelijkheid 2 originele beelden van leeuwen geschonken aan Australië. Voor zover ik weet zijn daar nooit voorwaarden aan verbonden geweest. Wij vinden het dan ook ‘over the top’ dat Australië op zijn beurt - voor replica’s godbetert - wel een waslijst aan eisen verbindt aan hun geschenk. Zoals: Eisen dat ze permanent op die sokkels worden tentoon gesteld, eisen om een permanente verlichtingsinstallatie ervoor te voorzien, eisen dat een vermelding van de replica's van de leeuwen én hun schenking door het Gemenebest van Australië in al onze toeristische publicaties en al onze andere relevante publicaties en documentatie wordt opgenomen. En als wij hier niet aan voldoen, houden zij zich het recht voor om de schenkingsovereenkomst te beëindigen en hun replica’s terug te vragen. Van een hartelijk geschenk gesproken.”
Dat Brendan Nelson ereburger wordt, begrijpt Bolle ook niet. De SP.A en ook het Vlaams Belang stemden op dit punt zelfs tegen. Philip Bolle: “Die man wordt opgenomen in de selecte galerij van echte ereburgers zoals klaroenblazer Antoon Verschoot. Toontje werd gehuldigd om wat hij voor Ieper heeft betekend en generaties Ieperlingen zullen hem blijvend herinneren. De directeur van het Australian War Memorial wordt hoofdzakelijk opgenomen om wat hij nog zou kunnen betekenen. En volgend jaar weet geen mens meer wie hij was. Dat is de realiteit. Maar omwille van het smeer likt de Ieperse kat de kandeleer, en dit smaakt een beetje bitter en tegelijk als platte commerce. Ereburgerschap als smeerolie voor toekomstige diensten, dat is nooit de bedoeling geweest van het ereburgerschap, dat hiermee wordt uitgehold.”
Verdiensten
Schepen Jef Verschoore verdedigde de overeenkomst met Australië i.v.m. de stenen leeuwen en wees ook op de verdiensten van Brendan Nelson: “Dit is een prestigieus geschenk van de Australische regering. De schenkingsakte met een aantal voorwaarden is een normaal contract, om slecht beheer tegen te gaan. Die permanente verlichtingsinstallatie betekent niet dat die lichten ook permanent zullen branden. Ze zullen meegaan met het regime van de verlichting van de Menenpoort en dus ’s nachts ook gedoofd worden als de verlichting van de Menenpoort gedoofd wordt.” Wat het ereburgerschap van Brendan Nelson betreft, wees Verschoore op het feit dat hij, toen hij van 2009 tot 2012 ambassadeur in Brussel was, meer dan 70 keer op bezoek is geweest in Ieper en een sterke band heeft met de stad. Hij was ook de drijvende kracht om de originele leeuwen vorig jaar tijdelijk naar Ieper over te brengen en om replica’s aan Ieper te laten schenken door de Australische regering.
Vermoedelijk zullen de replica’s begin juli hun plaats op de sokkels aan de Menenpoort innemen. Dat zou dan ook de gelegenheid zijn om Brendan Nelson te huldigen als ereburger. Oppositiepartij Open Ieper keurde zowel de overeenkomst rond de leeuwen als het ereburgerschap van Brendan Nelson wel goed, samen met het meerderheidskartel CD&V/N-VA.