Ooit waren er veel wolven in de streek rond Poperinge. Rond 1570 was er zelfs een wolvenplaag en kreeg je een premie als je een wolf kon doden. Om de bevolking te waarschuwen voor het gevaar luidde in Poperinge elke avond de Wulveklok.
En de klok bleef luiden tot in de Eerste Wereldoorlog, ook al waren er toen al lang geen wolven meer.
Wolven in de oudheid
In Poperinge waren er wellicht al wolven in de oudheid. In de veertiende eeuw, bij de overschakeling van lakennijverheid naar landbouw vormen ze een groot probleem. Weet ook historicus Kristof Smeyer die er binnenkort een boek over uitbrengt.
Kristof Smeyers, historicus UAntwerpen: "Je krijgt bronnen die spreken over boerderijen en dorpen in de streek rond Poperinge die belegerd worden, waar er een wolvenplaag is en waar mensen in een soort van oorlogssituatie zitten met een andere diersoort."
Premies om wolven te doden
Er worden premies betaald aan wie een wolf kan doden. Ruw omgerekend, zou je ongeveer 100 euro per kadaver krijgen.
"Je had mensen die er echt hun carrière van maakten. In de buurt van Poperinge zijn er families bekend die over de generaties heen er een reputatie van maakten om heel erg bedreven te zijn in het neerschieten en afmaken van wolven. Er zijn individuen bekend in West-Vlaanderen en ook in Limburg, die makkelijk 500 wolven per jaar neerknalden."
Avondklok tegen wolven
In Poperinge komt er zelfs een wulveklokske.
"Dat is een soort van avondklok die vanaf de vroege zeventiende eeuw elke avond om negen uur luidde. Die moest zeggen, mensen ga naar binnen. Het schemert. Het is tijd om naar binnen te gaan. Wolven kunnen de stad in komen. En dat klokje heeft geluid tot in de twintigste eeuw. Dat heeft elke avond geluid. na verloop van tijd waren er geen wolven mee rmaar dat klokje bleef als een soort ritueel luiden."
In Poperinge verwijzen veel plaatsnamen naar wolven zoals de Wulfholstraat. Wat bewijst dat ze hier lange tijd prominent aanwezig waren.
