Voor wie dacht dat het niet straffer kon: ultraloper Chris uit Izegem heeft nieuwe uitdaging
650 kilometer lopen bij temperaturen van veertig graden onder nul, dat is de uitdaging die Chris Seynaeve uit Izegem in februari wil aangaan. Daarmee is hij niet aan zijn proefstuk toe, want hij liep al twee keer de marathon des sables, en dit jaar nog won hij de Arctic Ultra in Canada, een wedstrijd over 450 kilometer.
In maart liep Chris Seynaeve als enige de Arctic Ultra uit, 450 kilometer door de wildernis van Canada. Een kwestie van karakter, want de Izegemnaar kun je niet echt een topsporter noemen, ondanks de fenomenale prestatie. "Nooit meer", zei hij toen, tot hij een berichtje kreeg van de organisatie.
"Dat ze de klassieke editie gaan doen, de Horror Edition," zegt Chris. "Dat is nog extremer, nog verder. We starten waar ik de vorige keer ben gestopt. We doen er 35 opnieuw."
"Na drie dagen bergen gaan we in open gebied, waar het echt extreem kan zijn. Ik dacht : ik heb dat nu gedaan, en ze komen nu nog met iets extremers af. Ik dacht dat ik het ergste had gedaan."
"Mijn vrouw en mijn schoonzus zeggen: doe maar, want je kunt het toch niet tegenhouden."
En dus staat Seynaeve straks voor een nog grotere uitdaging. 650 kilometer, over de Arctische Oceaan, in nog extremere omstandigheden.
"Er zijn daar monstertrucks die iedere dag over en weer rijden naar de poolcirkel bij Eagle Plains. Die wegen 60 ton, maar soms worden de wegen afgesloten, omdat ze gewoon omver waaien. Het nadeel is dan dat wij moeten gaan liggen, of gaan kruipen. Dan verliezen we veel tijd," legt Chris uit. I"k hoop niet op extreme wind, maar een pluspunt voor mij zou toch zijn dat het extreem weer gaat worden. Als ik met dezelfde conditie aan de start kan komen, en het weer is zo extreem, dan kan ik daar het verschil maken."
"Anders aanpakken"
"Ik werkte met kampeervoeding, waar je water moet bijdoen, maar dat kon niet binnen," herinnert Chris zich. "Ik heb vijf dagen moeten overleven op een bounty en een kitkat, die ik moest verwarmen in dat water om die te kunnen opeten."
"Nu ga ik werken met vloeibare voeding, waar ik de marathon des sables mee heb gedaan. Dat zijn coldshakes waar alles in zit. Ik heb ook geleerd hoe je je materiaal moeten gebruiken, hoe je je moet kleden, wat heel belangrijk is."
Met zijn tocht steunt Seynaeve het Tejohuis in Izegem, een plaats waar jongeren met problemen gratis terecht kunnen.
