Roeselare en Haasrode-Leuven maakten er gisteren een zinderende finale van, maar uiteindelijk maken de ervaring en de kwaliteit van Roeselare toch de terechte kampioen. Deze zestiende landstitel is wel het einde van een cyclus. Steven Vandemedegael wordt als coach vervangen door Matthijs Verhanneman, die stopt als speler.
Opluchting alom bij Roeselare bij de 1-3 winst in het hol van de leeuw. Haasrode-Leuven heeft het Knack echt lastig gemaakt. Basil Dermaux: "Je weet dat Leuven nooit opgeeft. Zeker als ze zien dat ze kans maken, en eenmaal ze in de flow zitten, is het heel moeilijk om daar als ploeg weer bovenop te raken."
"Het kan niet beter"
Seppe Rotty: "Dit is een mooi afscheid van de ploeg. Absoluut, het zijn drie mooie jaren geweest. Ik ben heel content met de drie jaren die ik hier heb gehad. Drie keer kampioen, drie keer de beker gewonnen. Het kan niet beter. De kans bestaat zeker dat ik nog terugkom naar Roeselare."
Matthijs Verhanneman mag voor de vijfde keer op rij de schaal de lucht insteken. De zestiende in totaal, evenveel als Maaseik. Matthijs Verhanneman: "Ik krijg een zware opdracht volgend jaar, de zesde op rij. Ja,
absoluut, qua palmares kan je niet beter doen dat de laatste jaren. Daar heb ik natuurlijk ook zelf mee voor gezorgd, maar goed, ik zie het zitten. Ik ga de uitdaging helemaal aan. Dat is voor volgend jaar, vanavond ga ik mijn laatste avond als speler doormaken."
"Mijn tiende beker, mijn tiende titel. Je kunt niet ontkennen dat dat een klein beetje went."
Pieter Coolman: "De vijfde op rij, dat begint te wennen. Het is mijn tiende beker, mijn tiende titel. Je kunt niet ontkennen dat dat een klein beetje went, maar let op. Het was toch een zwaar en lang seizoen. Leuven dat het ons moeilijk maakt in de finale. Dit doet toch wel deugd."
