Sport

Car­ri­è­re­over­zicht Mari­no Vanhoenacker

Je moet ingelogd zijn om gratis livestreams en video’s te kunnen bekijken.

Vrijdag gaf Marino Vanhoenacker al te kennen dat hij stopt met triatlonsport op professioneel niveau. Op zijn 43ste is de motivatie er niet meer om nog Ironmans te winnen. Triatlon helemaal vaarwel zeggen doet Vanhoenacker wel niet. Hij gaat talenten opsporen en begeleiden.
 

Marino Vanhoenacker lijkt een opgelucht man nu hij de knoop heeft doorgehakt. Na een carriére van meer dan twintig jaar gaat de fiets aan de haak. Vanhoenacker begon zoals zovelen in die tijd als duatleet, en stapte toen over op triatlon, in navolging van het grote Brugse voorbeeld, Luc Van Lierde. In  eindigde hij als twee na Van Lierde in de Ironman van Maleisie, zijn internationale doorbraak.

Trainingsbeest

In die beginjaren combineerde Vanhoenacker nog de lange afstand met de kortere nummers. Hij won in  bijvoorbeeld nog in Brugge en in Knokke. Maar nog in dat jaar won hij ook zijn allereerste Ironman, die  van Florida. Opnieuw werd zijn huis in Brugge versierd voor zijn thuiskomst. Vanhoenacker was misschien wel niet het grootse talent, maar compenseerde dat ruimschoots met zijn ongelofelijke arbeidsethiek. Er was geen groter trainingsbeest van Vanhoenacker.

Haat versus liefde met Hawaii

Elke triatleet wil schitteren in Hawaii, maar de haat-liefde verhouding die Vanhoenacker had met het vulkanische eiland in de Stille Oceaan loopt als een rode draad door zijn carrière. Liefde met een derde plaats als hoogtepunt, maar ook met een absolute dieptepunt. In 2012 moest hij met een voorsprong van meer dan 8 minuten opgeven. Later zou hij in Cozumel nog eens in een ambulance belanden.

Triatleten begeleiden

De focus verandert dan naar zoveel mogelijk winnen. In Klagenfurt vindt hij een parcours op zijn maat. Hij zal aan de Worthersee zeven keer winnen. Het laatste hoogtepunt komt in mei 2018. Dan wint hij in Australië zijn zeventiende Ironman, een absoluut record, en is hij meteen ook de eerste triatleet die op alle continenten een IM heeft gewonnen. Toch blijft zijn wereldrecord uit 2011, 7’45’58 de mooiste herinnering. Het record van oudste winnaar zal op naam van Cameron Brown blijven. De motivatie is weg.

De triatlonsport vaarwel zeggen, dat zal niet lukken. Vanuit Bink’s base in Jabbeke gaat hij nu triatleten begeleiden.

Jeroen Sap