Is een paardenmarkt, zoals die van Torhout nu zaterdag, nog van deze tijd? Het is een vraag die we voorschotelden aan twee pioniers die de paardenmarkt boven de doopvont hielden in 1977: Gerard Naeyaert en Daniël Verneenooghe. Over één ding zijn ze het eens: de traditie van de paardenmarkt mag niet verloren gaan.
Daniel en Gerard,twee krasse tachtigers, stonden in 1977 aan de wieg van de vernieuwde Torhoutse paardenmarkt. Samen met voorzitter Albert anekdotes op van vroeger. Tegenwoordig zijn er een koetsenparade, prijskampen, de verkiezing van en peerdenkoningin en allerlei randanimatie, maar de paardenmarkt is destijds klein begonnen.
“Eén handelaar bracht twintigtal paarden en de enige activiteit was de paardenmarkt. Voor warmbloedpaarden was er één prijskamp en er stond ook een oliebollenkraam”, zegt medeoprichter en eregedeputeerde Gerard Naeyaert.
Dracula, politiebegeleiding en pony aan de toog
In de beginjaren ging het er allemaal losjes aan toe. Een pony het café injagen of een lijkkoets met in de doodskist een dracula om het publiek op stang te jagen, alles kon. Dat alles met het nodige gerstenat.
Pionier Daniël Vereenooghe: “In de beginjaren reed ik met een biertonnenwagen, getrokken door vier paarden. En we moesten natuurlijk ook bier drinken, dat hoorde erbij. Wel hadden we geluk dat er een politieman meereed met zijn fiets om ons in bedwang te houden en van tijd te kalmeren, dat was nodig. (lacht).
Ook reden we eens rond met een lijkwagen getrokken door paarden. Een corbillard met in de doodskist een dracula. Nadien sloten we mensen – ook ikzelf – een tijdje op in die kist en gingen we van café tot café rond met die kist. Bij café ‘t Keldertje raakten we niet binnen, daar kwam zelfs één van de organisator met zijn vinger tussen de deur te zitten... In café de Karpel op de Markt legden we de vloer ooit vol met 30 cm hooi om er een pony aan de toog te zetten.”
"Paarden zwoegden vroeger ook op warm veld"
Zaterdag dus voor de 43ste keer paardenmarkt in Torhout. Maar toch wat in mineur, een afgeslankte versie door de hitte. Een beslissing van de stad, na toenemende kritiek op facebook en de hete adem van dierenrechtenorganisaties.
Gerard: “Vandaag de dag wil men dieren gelijkstellen aan de mens. Maar paardenliefhebbers weten heel goed wat dierenleed is en wat niet. Vroeger moesten de paarden ook op het land werken in de hitte. Ze trokken een pikbinder en krijgen ook pas water als het werk er op zat.”
Nog paardenmarkt in 2030 ?
Met de vernieuwde paardenmarkt wilden de initiatiefnemers in 1977 de oude traditie van de Sint-Pietersmarkt uit de Middeleeuwen nieuw leven inblazen. Toen zakten eind juni duizenden paarden af naar Torhout om van eigenaar te wisselen. Maar zal er in 2030 nog een paardenmarkt bestaan?
Gerard: “Alles zal afhangen van de beleidsmensen in Torhout. Zij mogen niet zomaar zwichten voor de druk die van alle kanten komt. Vergeet niet dat er nog altijd 200 000 tot 300 000 paarden zijn in Vlaanderen. Heel veel mensen zijn met de paardensport bezig, recreatief of competitief.”
Tot slot toont Daniel ons nog zijn ‘stoefkamer’ met een indrukwekkende verzameling eretekens, medailles en trofeeën. Als menner-koetsier heeft hij een unieke privécollectie met bekroonde antieke koetsen. Torhout zonder paardenmarkt, voor Daniel is dat heiligschennis.
Daniel: “Torhout is een paardenstad en we moeten de paardenmarkt in ere houden. Het is een traditie. Moesten ze het evenement afschaffen dan zou mijn hart bloeden.”
