De zaak van de rusthuismoorden in Oostrozebeke doen denken aan de zogenoemde 'Diaken des Doods.' De Wevelgemnaar vermoordde minstens vijftien mensen.
Ivo Poppe bracht zijn moeder, zijn schoonvader en twee grootooms om het leven, en een patiënte in het Sint-Jorisziekenhuis in Menen. Poppe was 22 toen hij zijn eerste illegaal uitgevoerde euthanasie toepaste op zijn nonkel Maurice van 79. Als verpleger in opleiding verstikte hij zijn oom met een kussen. Andere tussenkomsten deed hij later met het inspuiten van lucht in de aderen.
"Uit hun lijden verlossen"
De feiten kwamen aan het licht toen de beschuldigde eind 2013 zelf aan een psychiater vertelde dat hij bij tientallen mensen actief euthanasie zou hebben toegepast. Het gerecht in Kortrijk startte een onderzoek, waarna Ivo Poppe in mei 2014 in de cel belandde op verdenking van een hele reeks moorden, zowat twintig tussen 1978 en 2011. Hij beweerde altijd dat hij die mensen uit hun lijden wou verlossen.
Op zijn assisenproces kreeg Ivo Poppe 27 jaar cel. Er kon geen sprake zijn van euthanasie, oordeelde de jury. "Het blijkt duidelijk dat de man zich door die daden machtig voelde. Ze zijn ingegeven door machtsgevoel, niet door de gedachte om iemand te verlossen uit ondraaglijk lijden. Dat blijkt vooral uit de manier waarop hij de slachtoffers doodde," klonk het toen.
Op vandaag zit Ivo Poppe nog altijd in de cel.
