Priester Joris De Jaeger, bij velen bekend als de aalmoezenier van de Vlaamse seizoenarbeiders, is op vrijdag 22 september overleden in AZ Damiaan in Oostende. Pastertje De Jaeger, zoals hij werd genoemd, zou volgende maand 95 zijn geworden.
Joris De Jaeger werd op 3 oktober 1922 geboren in een landbouwersgezin in Dudzele. 26 jaar later werd hij priester gewijd. Na zijn stage bij de ‘astenpieten’, de Vlaamse cichoreidrogers in Noord-Frankrijk, was zijn interesse voor de seizoenarbeiders voorgoed gewekt. Hij zou zich inzetten voor al die mannen en vrouwen die vaak in mensonwaardige omstandigheden ver van huis, weken- en soms maandenlang moesten werken.
In 1952 haalde Joris De Jaeger in Roeselare het diploma van maatschappelijk werker. Een jaar later, en op vraag van de West-Vlaamse seizoenarbeiders, werd hij door de Brugse bisschop De Smedt aangesteld als aalmoezenier van de West-Vlaamse seizoenarbeiders in Frankrijk.
Erkenning
In 1989 werd hij voor zijn werk in Roeselare ridder geslagen in de Orde van het ‘Manneke uit de Mane’, in 2002 werd hij in Oostende opgenomen in de Orde van de Gulden Sporen. In datzelfde jaar werd hij samen met vakbondsman Leon Bruggeman (1923-2006), die decennialang zijn campagnon de route is geweest, door de Franse regering vereremerkt als Officier dans l’Ordre du Mérite Agricole – hij kreeg die medaille tijdens een plechtigheid in het provinciaal hof in Brugge.
Zijn werk bij en voor de seizoenarbeiders werd door journalist Dirk Musschoot vastgelegd in het boek ‘Van Franschmans en Walenmannen.’ Volgend jaar zou zijn 70-jarige jubileum als priester geweest zijn.
