Een multidisciplinair team van onderzoekers van de VUB wil aan de hand van skeletten uit de begraafplaats van de middeleeuwse Sint-Niklaasparochie in Ieper onderzoeken wie de stad Ieper bevolkte, wat ze aten en hoe het met hun gezondheid gesteld was.
De begraafplaats werd in 2018 opgegraven en er werden meer dan 1.200 graven blootgelegd. De wetenschappers zullen een selectie van de best bewaarde skeletten onderzoeken.
Er bestaan veel historische bronnen die info verschaffen over middeleeuwse steden. Maar die vertellen meestal weinig over hoe hun stadsbevolking er precies uitzag en hoe ze leefde. In Ieper ging het grootste deel van die bronnen ook nog eens in vlammen op tijdens de Eerste Wereldoorlog.
“De wetenschappelijke analyse van het skeletmateriaal van de Ieperse Sint-Niklaasparochie kan hier aan verhelpen. Want terwijl de Eerste Wereldoorlog in Ieper vrijwel alles boven de grond heeft weggeveegd, blijkt de impact op het ondergrondse Sint-Niklaaskerkhof verrassend beperkt”, zegt de promotor van het project, VUB-professor Laatmiddeleeuwse Geschiedenis Bart Lambert.
Isotopen vertellen wat je eet en waar je vandaan komt
De begraafplaats werd van de 13de tot de 17de eeuw gebruikt en nogal wat van de skeletten dateren uit de eerste periode dat de begraafplaats in gebruik was. “Dat is voor ons een erg belangrijk en interessant gegeven”, aldus Lambert. “De 13de eeuw is net de periode waarin Ieper als stad haar grootste ontwikkeling kende”. Wetenschappers kunnen aan de hand van de analyse van de verhouding van strontium-, stikstof-, zuurstof- en koolstofisotopen zien wat er op het menu stond in de dertiende en veertiende eeuw in Ieper, maar ook waar de mensen die er leefden vandaan kwamen. Om een overzicht over de algemene gezondheidstoestand van de Ieperlingen te krijgen worden de skeletten verder op ziekten onderzocht.
Lees ook:
Taalfout opgemerkt?
Heb je een taal- of schrijffout opgemerkt in dit artikel?