De 51ste editie van de Paulusfeesten startte niet alleen met opwindende muziek, maar ook met de nodige grappen en fantasie. Het innemende gezelschap Die Verdammte Spielerei, het volksmennende Katastroof en de onschuldige opmerkingen van Urbanus sloten nauw aan bij de wilde ideeën van Ensor, het thema van dit jaar.
Driekwart eeuw na zijn overlijden wijdt de stad Oostende 2024 aan de meest spraakmakende artiest uit zijn geschiedenis, schilder James Ensor. In dat Ensorjaar kozen ook de Paulusfeesten ervoor om inspiratie te halen uit het Oostendse icoon. Op het festival verwelkomt een houten nabootsing van Ensor de gasten bovenaan de ingang van de tent. De beroemde maskers keren hier en daar in de decoratie terug en vrijwilligers dragen trots een fleurige hoed, zoals op Ensors zelfportret.
Ensor op en naast podium
Ook het straattheater bleef trouw aan het werk van Ensor. Dat maakten de in badkledij verklede Zwammadammen duidelijk. De vrouwelijke ijsberen zwemmen het hele jaar door in de Noordzee en beeldden tussen de bezoekers Ensors memorabele werk ‘De Baden van Oostende’ uit. Ensor kwam opnieuw terug via de geschminkte gezichten van El Miedo en Zancos, steltenlopers die schijnbaar uit een parade van Día de Muertos zijn weggelopen.
Minder expliciet zette die lijn zich door in de muziek. De drie optredens op het hoofdpodium van Pier en Pol hadden gemeen dat ze zichzelf niet te serieus namen. Die Verdammte Spielerei Kaept Kaempfert schakelde van stijlvol orkest naar volkse scènes met een frigo vol bier op het podium of een mop over een politicus in het publiek. De talrijke muzikanten van het collectief, waarvan de mannen hun kostuum herleidden tot een wit onderhemd, overhandigden het podium aan Katastroof en hun onfatsoenlijke meezingers. In vettig Antwerps weerklonken de aanstekelijke refreinen over lastige vrouwen of drinken. Ook de West-Vlamingen konden de nummers smaken. Finaal nam de doorwinterde Urbanus het volle plein over om op zijn typische doodleuke manier de spot te drijven met meer dan één onderwerp. Zijn fanfare leverde het vereiste tempo om de menigte op te zwepen.
Oostendenaren praten bij
Alhoewel het programma op het hoofdplein de festivalgangers zeker vermaakte, kon lokaal of opkomend talent ook rekenen op een talrijk en aandachtig publiek op het gezellige Paulusplein. De Oostendse Shanna & The Rudeboys pakten Oostendenaren en ‘aangespoelden’ daar helemaal in met een krachtige stem en een bevlogen ritme. “Oostendenaren zijn mensen die graag bij elkaar komen”, zegt Stefaan De Winter, frontman van Die Verdammte Spielerei. “Ik kom graag op plekken waar ze samenkomen. “De toerist is hier heer en meester in de zomervakantie en toch zie je dat zo’n festival vooral wordt bezocht door die Oostendenaren. Dat is prachtig om te zien.”
