Tijdens het openbaar onderzoek naar de poldergraslanden hebben meer dan 1.600 burgers een bezwaarschrift ingediend met extra wetenschappelijke gegevens.
Er werden ook 'een paar duizend' bezwaarschriften door landbouwers verstuurd om bepaalde graslanden niet op te nemen.
"De poldergraslanden of 'historisch permanente graslanden' zijn een eeuwenoud landschap in de kuststreek", verduidelijkt Krien Hansen (Natuurpunt), die samen met S.O.S. Kustpolders (Vogelbescherming Vlaanderen) en de West-Vlaamse Milieufederatie oproept om elk poldergrasland wettelijk te beschermen. "Ze herbergen een schat aan zeldzame planten en dieren en vormen als uniek erfgoed een grote aantrekkingspool voor toeristen. Bovendien vervullen ze een grote rol in de waterveiligheid aan de kust."
In de 1.600 bezwaarschriften werd gevraagd dat de wetenschappelijke kaart elk poldergrasland -er resteren nog 12.000 hectare- te vermelden. Binnen de 90 dagen moet een commissie de wetenschappelijke waarde van de bezwaarschriften beoordelen, waarna de regering nog 150 dagen heeft om een kaart goed te keuren die als basis moet dienen om de laatste poldergraslanden wettelijk te beschermen.
Botte bijl
De drie organisaties benadrukken dat het eeuwenoude landgebruik (veeteelt en hooiland) wat hen betreft verdergezet kan worden. Het Algemeen Boerensyndicaat zegt "minstens een paar duizend" bezwaarschriften zijn ingediend. Volgens ABS voldoen honderden van de 5.671 percelen niet aan de definitie van 'historisch permanent grasland' en kunnen ook huiskavels niet opgenomen worden. "Een zoveelste fundamentele schending van het eigendomsrecht, een beperking van de vrijheid van teeltkeuze en een onmiskenbare waardevermindering van een onroerend goed zonder enige vorm van compensatie is voor het ABS onbespreekbaar en onaanvaardbaar", klinkt het in een mededeling. Voorzitter Hendrik Vandamme (ABS) hoopt dat de verificatiecommissie zich ter plaatse van de toestand gaat vergewissen en roept de Vlaamse Regering bij de besluitvorming op "de botte bijl achterwege te laten."
