Assisen: “Die bus staat er elke dag” (buurtbewoner)
Op het assisenproces tegen D.K. (32) hebben meerdere getuigen verteld hoe de beschuldigde een verwarde indruk maakte. Volgens een buurtbewoner zag hij Sharon Gruwez (22) zelfs liggen toen hij vroeg wie het slachtoffer was.
De getuige merkte ook op dat de bus waarmee K. in botsing kwam, steeds op die plaats geparkeerd stond.
Kathy D. zag kort voor de feiten een wagen met brandende lichten in de dreef naast haar woning staan. De buurvrouw van K. vond het vreemd en ging boven door het raam kijken. "Toen we het licht aanstaken, is die wagen plots in volle vaart achteruit gereden tot aan de woning." Toen de getuige enkele dagen later over de fatale crash hoorde, stapte ze met haar verhaal naar de tante van het slachtoffer.
"Verwarde indruk"
Diezelfde nacht kruiste Tine V. langs de N8 het voertuig van de beschuldigde. "Er kwam een tegenligger zeer snel op ons af. En dat was opvallend, omdat hij ook zigzagde over de baan. Het was echt om schrik van te krijgen." Uiteindelijk hoefde de vrouw echter niet uit te wijken voor de BMW.
Dion V. woont vlakbij de plaats van de botsing met de geparkeerde bus. "Mijn moeder had me wakker gemaakt omdat ze het ongeval gehoord had. Ik zag een vlam en heb direct een brandblusser gehaald en dat geblust." K. maakte een verwarde indruk op de getuige. "Hij vroeg continu waar zijn hond was, maar er was daar geen spoor van een hond."
Ook Francis V. woont langs de Veurnestraat in Vleteren en probeerde met de beschuldigde te spreken. "Hij heeft gezegd dat het zijn auto niet was, dat hij met een camionette reed." De getuige verklaarde dat K. ook tot bij het slachtoffer kwam. "En hij vroeg wie dat was. Natuurlijk heeft hij het slachtoffer gezien."
"Bus staat er elke dag"
Ten slotte wist V. nog een mogelijk belangrijk detail te vertellen over de geparkeerde bus waar de beschuldigde met zijn wagen tegen knalde. "Die bus staat er elke dag in feite. Soms een beetje verder, soms een beetje dichter, maar elke dag ongeveer op die plaats."
Een derde buurtbewoner hielp met het opruimen van enkele brokstukken, maar was te hard onder de indruk om dichterbij te komen. Daardoor hoorde hij pas uren later dat er een slachtoffer was. "Hij riep om hulp om uit de auto te geraken, maar zei niets over een passagier. Dat vond ik toch bizar toen ik nadien hoorde dat er een slachtoffer was", aldus Edwin R.
Enkele uren na de fatale crash verscheen ook Davy C. ter plaatse. De jongeman had via Facebook vernomen dat er aan OC De Sceure een ernstig ongeval was gebeurd met een donkere BMW. "Ik had in café The Sunset in Poperinge gezien dat er ruzie was tussen K. en Sharon. Hij trok aan haar arm en was ook agressief tegenover haar vrienden." Op vraag van de burgerlijke partijen verduidelijkte C. dat hij het ongeval dus onmiddellijk verdacht vond.
Verdediging kritisch over speurders
De verdediging had eerder de speurders al op de korrel genomen. Commissaris Filiep Devriendt had gewezen op een negatieve tendens in de berichten tussen de betrokkenen, terwijl meester Mounir Souidi net met een heleboel liefdevolle berichten van een tiental dagen voor de feiten op de proppen kwam. "Het knipperlicht stond op aan, maar ik kan voor hetzelfde geld berichten citeren die het omgekeerde tonen", antwoordde de speurder. Daarnaast werd opgemerkt dat nooit werd nagetrokken hoe vaak K. tegen de lamp liep voor overdreven snelheid. Meester Omar Souidi stelde dan weer vast dat het wrak van de BMW pas ruim een jaar na de feiten grondig werd doorzocht. "Wij zijn afhankelijk van de opdrachten van de onderzoeksrechter. Die opdracht is niet eerder toegekomen", reageerde Devriendt.
Planning niet gehaald
De eivolle planning kon maandag uiteindelijk niet gerespecteerd worden. Vijf vrienden en vriendinnen van het slachtoffer komen daardoor pas dinsdag rond de middag aan het woord. De getuigenis van de polygrafist werd zelfs uitgesteld naar woensdagochtend.
Onderzoeksrechter had aanwijzingen: "Geen banaal ongeval"
Op het assisenproces heeft onderzoeksrechter Kristof Vulsteke gisteren eerder op de dag zijn getuigenis afgelegd. De beschuldigde werd na enkele maanden onderzoek aangehouden, omdat de onderzoeksrechter over ernstige aanwijzingen beschikte dat het niet om een banaal verkeersongeval ging. De verkeersdeskundige kwam nog terug op zijn verklaring over een eventueel remmanoeuvre van K.
Op vraag van de verdediging bestudeerde de verkeersdeskundige na zijn getuigenis nog enkele camerabeelden van vlak voor de crash. Het gaat om beelden van de bewakingscamera's van een bakkerij. Volgens de verdediging zou daarop te zien zijn dat hun cliënt toch remde. "Zijn dit drie lichten in het hoekje? Zijnde een derde remlicht of niet?", vroeg Johan Depuydt zich openlijk af.
"Ik heb de indruk dat ik daar inderdaad wel een derde licht zie." Het remlicht betekent volgens de deskundige niet noodzakelijk dat K. ook hevig zou geremd hebben, want dan zou het ongeval sowieso niet op die manier gebeurd zijn. Eerder had wetsdokter Geert Van Parys toelichting gegeven bij de ernstige verwondingen die het slachtoffer opliep. Zo was de hele rechterkant van haar gezicht verbrijzeld. De deskundige vond ook bloedingen in de hersenen en bloed in de long- en buikholte. Door de impact waren een nier, de lever en de milt van Sharon Gruwez gescheurd. Bovendien werd ze uit het voertuig geslingerd. Het slachtoffer moet zo goed als op slag overleden zijn. "De letsels zouden met een gordel minder uitgesproken geweest zijn", stelde dokter Van Parys.
D.K. droeg wel een gordel en liep slechts lichte verwondingen op. "Het is voor mij bijna niet verklaarbaar dat de ene persoon zo zwaar gewond is en de andere persoon zo licht." Een ademtest kort na de crash wees uit dat de beschuldigde 1,47 promille alcohol in zijn bloed had. Volgens toxicoloog Jan Cordonnier zou dit eerder die nacht ongeveer 1,8 promille geweest zijn, goed voor acht à negen glazen pilsbier. In het bloed van het slachtoffer werd 0,2 promille alcohol ontdekt.
Familie dient klacht in
Enkele dagen na de feiten stapten de ouders van Sharon Gruwez naar de Ieperse onderzoeksrechter met een klacht voor doodslag. K. werd in de klacht omschreven als een psychopaat die zijn ex-vriendin niet kon loslaten. "Ze stellen zich onder andere vragen bij het feit dat ze haar gordel niet droeg, wat niet haar gewoonte was." Op 10 januari 2019 werd K. door de onderzoeksrechter voor die feiten aangehouden. "Naar mijn interpretatie waren er aanwijzingen dat er veel meer aan de hand was dan een louter accident", aldus Kristof Vulsteke. De onderzoeksrechter verwees naar een veroordeling voor partnergeweld en belastende getuigenverklaringen over zijn jaloerse karakter. Na enkele maanden kwam K. vrij met een enkelband.
Tijdens het verhoor bij de onderzoeksrechter verklaarde de beschuldigde dat hij liever zelf om het leven was gekomen. "Het is een man waar je moeilijk hoogte van krijgt. Hij leek rationeel, maar begon bij een bepaalde vraag hevig te wenen. Maar dat was precies op een knip voorbij." K. beweerde zich niets te herinneren van de crash, maar dat was volgens de gerechtspsychiater ongeloofwaardig. Bij een polygraaftest werden echter niet-leugenachtige reacties vastgesteld.
De verdediging plaatste vraagtekens bij de manier waarop het onderzoek van start ging. De tante van Sharon legde als advocate de klacht neer voor doodslag, terwijl ze ook twee getuigen bijstond én nu burgerlijke partij is op het proces. "Het zijn bijzondere omstandigheden, maar ik heb het inderdaad nog nooit meegemaakt", reageerde de onderzoeksrechter. Meester Mounir Souidi vroeg ook waarom niet verder werd onderzocht of de betrokkenen nog een relatie hadden. "Sorry, ik heb geen tijd om 20.800 berichten te lezen. Voor mij was de discussie van 31 oktober van belang, want dan zijn de feiten gebeurd", klonk het tot ergernis van de verdediging. De speurders probeerden de gebeurtenissen van die bewuste nacht in kaart te brengen.
Volgens commissaris Filiep Devriendt beweerde K. dat ze onderweg langs de N8 nog een dertigtal seconden stopten om te discussiëren. Het onderzoek van Sharon haar gsm wees echter uit dat ze daar zeven minuten zouden hebben stilgestaan. "De grootste tegenstrijdigheid is dat hij eerst verklaarde dat ze niet zijn uitgestapt in de dreef waar hij woonde." Later zei de beschuldigde dat hij drinkbekers en een slaapzak ophaalde in zijn woning. "Ze zouden volgens hem naar de kust rijden. Dat was zijn remedie om uit te waaien bij kopzorgen."
Ten slotte werd teruggekomen op de SD-kaart uit de dashcam die nooit werd teruggevonden. In april 2019 werd het in beslag genomen wrak vreemd genoeg nog doorzocht door de moeder en de stiefvader van de beschuldigde. "De garagehouder kreeg argwaan en heeft ons gebeld. Als ik me niet vergis heeft ze gezegd dat ze het SD-kaartje kwam zoeken en ook nog spullen van Davy." De moeder van K. liet de spullen uiteindelijk achter, maar tot een huiszoeking bij haar of haar zoon kwam het nooit.
BEKIJK OOK:
