Niet alleen op 1 of 2 november bezoekt Noël het graf van zijn overleden zoon. Hij doet het al 31 jaar lang, dag na dag, weer of geen weer. De vijfjarige Davey overleed in 1990 aan kanker.
"Ik kom elke dag", zegt Noël Tijtgat die het graf van zijn zoon, Davey, bezoekt. "Vroeger wachtte hij tot ik thuis kwam om nog een zoen te kunnen geven, nu kan dat niet meer. Nu kom ik naar hem. Ik zou niet kunnen slapen zonder dat ik hem eens gezien heb. Ik moet hier zijn."
Davey was vijf jaar toen hij heel plots erg ziek is geworden. Toen zijn ouders het te weten zijn gekomen, was het al te laat. "Hij was al terminaal, maar je zag dat niet. 't Jongetje klaagde nooit."
Moeilijke periode
Na 31 jaar dagelijks bezoek te brengen aan het graf, blijft de periode van 1 en 2 november nog altijd moeilijk voor het gezin. "Dat zijn natuurlijk heel moeilijke dagen. Het blijft hangen, dat zal nooit weggaan. Hij zou nu 36 jaar zijn, maar je ziet hem nog als kind zoals hij hier is weggegaan is."
Dichtbij
Volgens Noël is het een plicht om nog altijd op bezoek te komen: "Ik vind dat we het op die manier levendig houden. Als de ouders al niet meer komen, dan ben je vergeten." Voor Noël is Davey nog heel dichtbij. "Volgens mij zijn ze niet ver weg. Contact heb je niet echt meer, maar het gebeurt dat ik bij hem kom dat hij precies lacht naar mij. Het is een eigenaardig gevoel."
