Nieuws

Meen­se leer­kracht in open brief aan minis­ter Weyts: School­jaar door­trek­ken is gebrek aan res­pect voor ons werk”

2020-04-19 00:00:00 - Meense leerkracht in open brief aan minister Weyts: "Schooljaar doortrekken is gebrek aan respect voor ons werk"

Het voorstel van minister van Onderwijs Ben Weyts om het schooljaar door te trekken tot in juli voor klassenraden en deliberatie wekt hier en daar ongenoegen. Wim Vangheluwe (39), een leerkracht uit Menen, kroop in zijn pen om via een open brief meer respect van de minister te vragen. 

Wim beklemtoont dat de afgelopen weken allesbehalve “vakantie” waren voor de leerkrachten. Ook tijdens de paasvakantie bleven veel leerkrachten werken, schrijft hij. “De overgrote meerderheid heeft de vijf afgelopen weken hard en heel hard gewerkt. Door uw voorstel nagelt u ons publiekelijk aan de schandpaal alsof wij allemaal grote profiteurs zijn.”​

Publieke aanval

Dat Weyts nu voorstelt om het schooljaar door te trekken ziet Wim als een gebrek aan respect voor dat harde werk. “Na al het werk dat wij dagdagelijks voor onze leerlingen doen, wat ons is opgelegd en al het extra werk dat wij zomaar, met veel plezier doen omdat het onderwijs voor ons een roeping is, na alles wat wij de voorbije vijf weken al gepresteerd hebben, zegt u nu: ‘Eigenlijk hebben jullie niets gedaan.’ ‘En voor komende zomer: zelfs dit verdienen jullie niet!’

De volledige brief van Wim kan je hieronder lezen. 

"Open brief aan minister Ben Weyts:

Geachte meneer de minster,

De voorbije periode hebben we u geregeld in het nieuws mogen zien en horen als het over het onderwijs ging in deze moeilijke coronatijden. Steeds leek het erop dat u aan de kant stond van de leerkrachten en de leerlingen.

Zoals velen in het onderwijs, was ik deze morgen dan ook verbijsterd toen ik uw voorstel hoorde om de grote vakantie in te korten. Want daar draait het toch om: leerkrachten hebben te veel vakantie! En “dankzij” corona hebben we vijf weken vakantie extra: hoera! Zo lijkt u wel over ons te denken.

De eerste drie weken voor de paasvakantie, hebben wij, leerkrachten, moeten instaan voor permanenties op school. We hebben taken moeten opmaken voor onze leerlingen, we hebben die taken moeten verbeteren, we hebben videoconferenties gehouden met onze vakgroepen, we hebben extra administratie gekregen van onze directies,... Is het dit wat u vakantie noemt?

Tijdens onze “paasvakantie” mochten we niemand zien, moesten we net zoals iedereen verplicht “in ons kot” zitten. Nee, ik ga hierover niet klagen. Want we zitten allemaal in hetzelfde schuitje. De leerkrachten hebben deze twee weken echter moeten gebruiken om preteaching voor te bereiden, iets wat voor ons ook nieuw is. Sommigen zijn vrijwillig permanenties gaan doen op school om kinderen van risicoberoepen op te vangen. De meesten hebben ook deze twee weken gebruikt om te werken. Is het dit wat u vakantie noemt?

De komende twee weken zijn onzeker voor elk van ons. Hoe zullen we erin slagen deze preteaching op een zinvolle wijze in te vullen. Sowieso worden het twee weken werken. Maar het is die onzekerheid op verschillende vlakken die het meeste knaagt.: zullen wij als kanonnenvlees gebruikt worden: er zijn heel wat leerkrachten die in een risicogroep zitten door leeftijd of aandoening. Wanneer en hoe kunnen wij onze job terug uitvoeren naar behoren? Is het dit wat u vakantie noemt?

De overgrote meerderheid heeft de vijf afgelopen weken hard en heel hard gewerkt. Door uw voorstel nagelt u ons publiekelijk aan de schandpaal alsof wij allemaal grote profiteurs zijn. Dat er bepaalden zijn die van deze periode geprofiteerd hebben, dat zal wel, profiteurs zijn er in alle lagen van de bevolking. Dit doet ons pijn. Opnieuw geeft u de publieke opinie de indruk dat wij in het onderwijs niet tot weinig werken en dat onze vakanties een overbodige luxe zijn.

Na al het werk dat wij dagdagelijks voor onze leerlingen doen, wat ons is opgelegd en al het extra werk dat wij zomaar, met veel plezier doen omdat het onderwijs voor ons een roeping is, na alles wat wij de voorbije vijf weken al gepresteerd hebben, zegt u nu: “Eigenlijk hebben jullie niets gedaan.” “En voor komende zomer: zelfs dit verdienen jullie niet!”

En laat het ons even doortrekken: zult u of zal uw regering er ook voor ijveren dat al wie nu technisch werkloos is, hun vakantie gratis opofferen? Zij zitten nu wél werkloos thuis! Nee, ik pleit hier niet voor, natuurlijk niet, maar het is dezelfde logica. Wanneer de menselijkheid verdwijnt...

Met heel veel respect voor mensen die in de zorg werken, het onderhoudend personeel, mensen die werken in wasserettes, het personeel in supermarkten,... Iedere job heeft zijn eigenheden en ieder mens verdient respect voor de job die hij of zij uitoefent. Ook wij verdienen dit respect, van u, meneer de minister, én van onze medeburgers.

Les geven, het is een roeping. Met veel plezier zet ik mij dagelijks in voor mijn leerlingen. Het is voor hen dat ik het doe. Maar van u, meneer de minister, had ik toch wel steun en bemoediging verwacht in plaats van een publieke aanval...

Vriendelijke groeten,

Wim Vangheluwe,

Ondanks alles, nog steeds een enthousiaste leerkracht"

De redactie