In aanloop naar de verkiezingen gaan we in alle West-Vlaamse steden en gemeenten de temperatuur opmeten, ook in Kortrijk.
Politieke aardschok
Kortrijk kende in 2012 op politiek vlak een soort Copernicaanse omwenteling. Hoewel de CD&V van Stefaan De Clerck wel de grootste partij bleef met 33% van de stemmen werden de christen-democraten voor het eerst na meer dan 150 jaar bestuur verbannen naar de oppositiebanken. Op de verkiezingsnacht ontstond de stadscoalitie, een samengaan van Open VLD (21,3% van de stemmen), N-VA (16,3%) en Sp.a (14,3%).
Vincent Van Quickenborne kreeg de burgemeestersjerp omgord. Maar de meerderheid van de stadscoalitie (22 op 41 zetels) bleek krap. N-VA zette zelf Steve Vanneste uit de partij. Hij koos ervoor om als onafhankelijke deel uit te maken van de gemeenteraad. En de N-VA-schepen van financiën Catherine Waelkens verliet de coalitie omdat ze zich onvoldoende gesteund voelde (zij komt nu op voor de nieuwe partij Kortrijk Vooruit). Toch behield de stadscoalitie haar meerderheid omdat de twee raadsleden voor Vlaams Belang (Maarten Seynaeve en Isa Verschaete) als onafhankelijke gingen zetelen met steun voor de meerderheid. Seynaeve staat op 14 oktober op de lijst van N-VA.
De stadscoalitie beweegt
In de gemeenteraad had CD&V het eigenlijk zes jaar niet makkelijk om met 15 zetels de oppositierol te spelen. Vaak kwam de kleinere tweemansfractie van Groen minstens even kritisch uit de hoek. Maar de oppositie bracht de meerderheid ook wel eens in verlegenheid, onder meer rond de invulling van het Broelmuseum, de positie van de korpschef en het voortbestaan van de Groothandelsmarkt in Heule.
.
De stadscoalitie deed er intussen alles aan om haar Plan Nieuw Kortrijk vanaf dag één ook gestalte te geven. Kortrijk Spreekt zag al gauw het licht, een initiatief waarbij onder meer buurtcomités hun verbeterpunten mochten aangeven. De stad wilde vooral meer luisteren naar wat leeft bij de burger. Heel wat punten uit het Plan Nieuw Kortrijk zijn ook effectief gerealiseerd. Op sociaal gebied nam de stad initiatieven om de kansarmoede terug te dringen, met Kortrijk Zaait werd geprobeerd om de leegstand binnen de perken te houden (met wisselend succes). De Grote Markt werd dan weer parkeervrij en het shop&go-systeem deed zijn intrede in de stad (intussen in vele steden gekopieerd), net als de deelfietsen. Ook de veiligheidscijfers gingen de goede kant op.
Meest 'zichtbaar' misschien zijn de twee nieuwe eyecatchers voor de stad: de verlaagde Leieboorden aan de Broeltorens en de ontwikkeling van een volledig nieuw stadsdeel, Kortrijk Weide (met plaats voor een nieuwe fuifzaal, een nieuw zwembad, een stadspark, een evenementenplein en een co-creatiehub Hangar K).
En nu? Acht partijen
De vraag in Kortrijk is of de stadscoalitie door de kiezer 'beloond' wordt voor haar werk en of ze in dezelfde samenstelling verder kan en wil besturen? De drie lijsttrekkers van Team Burgemeester, Sp.a en N-VA noemen zichzelf alvast 'kandidaat-burgemeester' voor de volle termijn van 6 jaar.
Tegelijkertijd willen ook de christen-democraten hun plaats in de meerderheid weer opeisen. CD&V ging samen met de 'burgerdenktank' Turbo Kortrijk en trekt naar de kiezer als CD&V 4.0. Als zij een behoorlijk percentage haalt, kan ze proberen een rol te spelen bij de coalitievorming.
Groen mikt in Kortrijk op vooruitgang en doet dat met een nieuwe lijsttrekker. En ook Vlaams Belang trekt met een andere kopman naar de kiezer. Uiteindelijk kan de Kortrijkzaan kiezen uit acht partijen, want ook de PVDA (dat geen huidig raadslid telt) en Kortrijk Vooruit komen op. Die laatste is een nieuwe partij, opgericht door mensen die de N-VA verlieten.
