Voor­waar­de­lij­ke straf voor moe­der die dode­lij­ke insu­li­ne­spuit toe­dient aan haar baby

Volgens de psychiater lijdt de vrouw, S.S., aan het syndroom van Münchhausen by proxy en pleegde ze de feiten dus om zelf aandacht te krijgen.

Op 3 januari 2014 bracht P.S. (36) zijn zoontje R. naar zijn ouders. Het kind van amper 13 maanden oud werd daar ernstig ziek en werd naar de spoed gebracht. Daar stelden de artsen een grote hoeveelheid niet-lichaamseigen insuline vast. Die hoeveelheid kon dodelijk zijn, maar gelukkig werd op tijd ingegrepen. S.S. bekende de feiten twee maanden later aan de onderzoeksrechter. Een dag eerder had de gerechtspsychiater al vastgesteld dat de vrouw leed aan het syndroom van Münchhausen by proxy. Dat betekent dat ze met haar daden zelf aandacht hoopte te krijgen.

Vijf jaar geen contact met haar kinderen

Het OM vorderde vijf jaar effectief, maar volgens de verdediging heeft een effectieve straf absoluut geen zin. Meester Mathieu Langerock merkte op dat S. zich al anderhalf jaar strikt aan haar voorwaarden houdt. "Ze heeft die kans benut en gaat met kleine stapjes vooruit. Ooit wil ze terug contact met haar kinderen, al zal dat niet voor onmiddellijk zijn. Die vrouw hoort niet thuis in de gevangenis." De beklaagde herhaalde op het proces dat ze zelf niet weet waarom ze de feiten gepleegd heeft. De rechtbank volgde de redenering van de verdediging en legde een straf onder voorwaarden op. Dat betekent wel dat de vrouw de komende vijf jaar geen contact mag hebben met haar kinderen of andere minderjarigen.