Nieuws

Pries­ter ver­oor­deeld voor schul­dig verzuim

Je moet ingelogd zijn om gratis livestreams en video’s te kunnen bekijken.

De Brugse correctionele rechtbank heeft een priester uit Brugge veroordeeld tot een gevangenisstraf van een maand met uitstel voor schuldig verzuim bij een zelfdoding. Alexander S. beriep zich op zijn biechtgeheim. Hij gaat in beroep.

Op 1 oktober 2015 werd Alexander S. opgebeld door een 54-jarige kennis uit Gistel, die al langer met depressies kampte. Tijdens drie telefoongesprekken en enkele sms-berichten gaf de man duidelijk aan dat hij zich van het leven wilde beroven. In de loop van diezelfde nacht verstikte de man zich in zijn wagen. Toen de contacten met de priester aan het licht kwamen, diende zijn weduwe een klacht. Volgens de burgerlijke partij had Alexander S. wel degelijk hulp moeten zoeken. Meester Patrick Bernard Martens verwees naar de telefoongesprekken die in totaal 49 minuten duurden. "Ik zit in de auto, kan je met mij meebidden", schreef het slachtoffer in een sms.

Volgens de advocate van de weduwe had de priester op dat moment tijd genoeg om in te grijpen. Na een nieuw telefoongesprek stuurde hij enkel nog de berichten 'ik bid met je mee' en 'ik zal doen wat ik kan'. "Dat vind ik te gortig. Hij heeft niks gedaan met die kreet om hulp. De hulpverleningsplicht is er voor iedereen, al de rest is quatsch", aldus meester Martens. Het openbaar ministerie legde uit dat de priester zich niet kon beroepen op het biechtgeheim. "Iedereen moet een mens in nood helpen, op die regel bestaan geen uitzonderingen", aldus procureur Guy Billiouw. "Hij had minstens iemand anders of de politie moeten verwittigen." De procureur vorderde geen concrete straf voor de priester. Voor schuldig verzuim riskeerde hij in theorie een gevangenisstraf van één jaar en/of een geldboete tot 3.000 euro.

De verdediging pleitte dat S. wel geprobeerd heeft om de man op andere gedachten te brengen. De priester antwoordde bijvoorbeeld onmiddellijk op de sms-berichten. "Daarnaast is er ook het zelfbeschikkingsrecht. Het was die man zijn volste recht om zijn leven te willen beëindigen", pleitte meester Bo Manderick.

Ook meester Jan Leysen benadrukte dat van schuldig verzuim eigenlijk geen sprake was. "Hij heeft gedaan wat hij kon door te luisteren en te proberen om hem tot zijn zinnen te brengen." Volgens de verdediging zat het slachtoffer in de put door zijn echtelijke problemen. "Ik bekritiseer niet dat ze bij hem weg was, maar het is al te cynisch om nu de schuld te geven aan iemand die hem wilde helpen." Meester Leysen vergeleek de situatie ook met de werking van de Zelfmoordlijn. "Wat doen de mensen van Tele-Onthaal? Die luisteren ook, dat is wat men van hen verwacht."

Groot dilemma

Over het biechtgeheim werd door de verdediging eigenlijk nauwelijks gepleit. De voorzitter gaf ook al aan dat hij niet gebonden is aan het kerkelijk recht. Meester Leysen probeerde echter te kaderen dat zijn cliënt door het biechtgeheim met een groot dilemma zat. "Als u mijn biechtgeheim niet belangrijk vindt, dan is de onafhankelijkheid van de rechtbank ook niet belangrijk. Ik zit blijkbaar tussen twee stoelen, het is aan u om te oordelen", zei Alexander S. in zijn laatste woord.

In het vonnis stelde de rechtbank dat kerkelijk recht geen bron is van strafrecht. Op de argumenten waarbij naar het kerkelijk recht werd verwezen, gingen de rechters dus niet in. Het biechtgeheim maakt volgens de rechtbank deel uit van het beroepsgeheim, maar is dat beroepsgeheim niet absoluut. "De hulpverleningsplicht geldt voor iedereen, ook voor dragers van het beroepsgeheim", klonk het in het vonnis. In een dergelijke noodtoestand had de priester dus wel moeten ingrijpen.

Wie met vragen zit over zelfdoding, kan terecht op het gratis nummer 1813 en op zelfmoord1813.be.

Lees ook:

Belga
Jeroen Vercruysse

jeroen.vercruysse@focus-wtv.be

Jeroen Vercruysse