Nieuws

Drie jaar cel en for­se ver­beurd­ver­kla­rin­gen voor soci­a­le dum­ping met dode­lij­ke afloop

De zaakvoerder van transportbedrijf Krismar is door de Brugse strafrechter veroordeeld tot drie jaar gevangenisstraf, waarvan twee jaar met uitstel, voor mensenhandel, onopzettelijke doding en sociale inbreuken.

In de nacht van 31 maart op 1 april 2012 lagen negen Poolse werknemers te slapen toen brand uitbrak in de bewuste loods. Mecaniciens Pawel Lewecki (27) en Marcin Adamek (28) lieten daarbij het leven, twee andere slachtoffers raakten zwaargewond. De precieze omstandigheden van de brand werden nooit achterhaald.

Volgens het openbaar ministerie maakte Krismar zich wel degelijk schuldig aan mensenhandel, huisjesmelkerij en onopzettelijke doding. "Die mensen zaten als ratten in de val", vatte arbeidsauditeur Filiep De Ketelaere het samen. Voor dit luik van het dossier riskeerde Kris C. (50) drie jaar gevangenisstraf. Dariusz W. (60), een Poolse man die palletherstellers rekruteerde voor het bedrijf, wordt gezien als een koppelbaas. Voor hem werd 18 maanden gevangenisstraf gevorderd.

Het onderzoek spitste zich anderzijds toe op de mogelijke sociale fraude door het transportbedrijf. Het arbeidsauditoraat is immers van oordeel dat de werknemers wel degelijk vanuit België werden aangestuurd. In totaal 182 chauffeurs, mecaniciens en palletherstellers werden dan ook niet correct gemeld bij de RSZ. Daardoor kregen de werknemers volgens De Ketelaere ook onvoldoende loon. Voor de sociale inbreuken riskeren Kris C. en Dariusz W. respectievelijk 18 maanden en een jaar gevangenisstraf. In dit luik van het dossier werd bovendien 4,4 miljoen euro verbeurdverklaring gevorderd.

Zaakvoerder Kris C. (50), vier vennootschappen en een Poolse beklaagde vroegen tevergeefs over de ganse lijn de vrijspraak. Hun advocaten wierpen ook op dat de strafvoerdering onontvankelijk is. Daarbij werd onder andere verwezen naar een tussenvonnis van 22 mei. De rechter oordeelde toen dat het arbeidauditoraat verhoren van de Poolse sociale zekerheidsinstelling moest opvragen, maar die stukken zaten uiteindelijk toch niet in het dossier.

Bekijk ook

Belga