Op het assisenproces tegen de moeder die haar zoon vergiftigde, hebben de psychiaters gezegd dat de ziekte van de moeder al in 2004 werd vastgesteld.
De moeder lijdt aan het Syndroom van Münchhausen by proxy. Dat betekent dat ze haar zoontje wilde ziek maken, maar niet noodzakelijk dat ze de bedoeling had om hem te doden.
Dokter Hans Hellebuyck beschreef de belangrijkste kenmerken van het syndroom. "Het is eigenlijk een vorm van pathologisch liegen. Die mensen simuleren ziektes bij anderen, met als doel zelf aandacht te krijgen daarvoor. Naar de buitenwereld toe komen die moeders over als goede en bezorgde moeders." Op emotioneel vlak is P.V. volgens de deskundige zeer koel. "Mensen die haar van nabij kennen, zeggen dat ze geen genegenheid toont tegenover haar kinderen. Dat zegt bijvoorbeeld ook de thuisverpleegster."
Een echte therapie voor iemand met het syndroom van Münchhausen by proxy bestaat volgens de psychiaters niet. "Men moet gewoon vermijden dat de moeder de kinderen nog iets kan aandoen. Ze betekent een gevaar voor kinderen die onder haar gezag staan, zelfs bezoekrecht onder toezicht is gevaarlijk." Voor de maatschappij betekent P.V. volgens de deskundigen echter geen gevaar.
Dokter Paul Lodewyck was in februari 2012 aanwezig bij de reconstructie van de feiten. Toen vertelde de moeder dat ze Aron niet wilde ombrengen. "Ik denk dat het haar bedoeling was van het kind naar het ziekenhuis te doen." Nochtans sterven tot 10 procent van de kinderen met een moeder die aan het syndroom lijdt. "De primaire bedoeling is om aandacht te krijgen en te misleiden, maar de bedoeling om te doden is er niet. Het is eigenlijk een vorm van kindermishandeling."
Al in 2004 werd het syndroom van Münchhausen by proxy vastgesteld bij de beschuldigde. Ze diende haar zoontje meermaals bewust de verkeerde medicijnen toe. "De jeugdbescherming in het algemeen heeft hier niet gefunctioneerd zoals het hoort", aldus dokter Hellebuyck.
Bedoeling om te doden
Volgens meester Koen Dermaut had de beschuldigde wel degelijk de intentie om haar zoontje Aron D (9) om het leven te brengen. Zo had P.V.moeten beseffen wat voor gevolgen de Malathion voor het lichaam van het mucopatiëntje kon hebben. Daarnaast verwees de advocaat naar de eerdere vergiftigingspogingen van P.V.. "Ze wilde dat Aron deze keer toch nog wat meer ziek was. Ze had medicatie kunnen gebruiken zoals de vorige keren, maar ze koos voor Malathion." De beschuldigde beweert dat het slechts om enkele druppeltjes ging, maar dat strookt niet met de bevindingen van de toxicoloog. "Ze heeft er een ferme scheut ingedaan, wetende dat het een levensgevaarlijke situatie was."
Ook na de feiten zien de burgerlijke partijen nog zaken die wijzen op de intentie tot doden. Het slachtoffer bezweek immers pas 18 dagen later aan de gevolgen van de vergiftiging. "Ze ziet haar zoontje daar creperen, en ze zegt niks. We kunnen niet anders dan vaststellendat ze zelfs niet geprobeerd heeft om hem te helpen."
Taalfout opgemerkt?
Heb je een taal- of schrijffout opgemerkt in dit artikel?
