Assisen: Pol M. schuldig aan moord op echtgenote
De volksjury van het hof van assisen in West-Vlaanderen heeft Pol M. (46) schuldig bevonden aan de moord op zijn echtgenote Ellen (37). Het Openbaar Ministerie vraagt 22 jaar cel. Later vandaag zal zijn straf bekend zijn.
De beschuldigde bracht het slachtoffer in hun woning in Oekene met een ijzeren staaf om het leven. De verdediging had niet betwist dat M. met voorbedachten rade handelde. Zijn verdediging stelt voor om hem te veroordelen tot 16 jaar opsluiting.
In zijn laatste woord richtte de beschuldigde nog uitgebreid het woord tot de familie van Ellen. "Ik heb als mens, als partner en vooral als vader gefaald", klonk het.
"Er is mij een spiegel voorgehouden. Ik heb in die spiegel de arrogante, egoïstische klootzak gezien die ik ben geweest", gaf M. toe.
De beschuldigde bedankte de zus van het slachtoffer ook voor het opvangen van hun zoon. "Ik hoop dat je de warmte dat Ellen altijd heeft gegeven, dat jij dat ook gaat proberen te doen." Ten slotte drukte hij nog meermaals zijn spijt uit.
De feiten
Op 8 september 2019 werd de politie kort na de middag verwittigd door een vriend. De toen 12-jarige zoon van het koppel had immers laten weten dat zijn vader versuft door de tuin strompelde. Het levenloze lichaam van Ellen werd aangetroffen in de slaapkamer, maar M. beweerde zich de fatale slagen niet te herinneren.
"Ik heb me zo kwaad gemaakt en ben als een wilde tekeergegaan", klonk het donderdagochtend. Na de feiten probeerde M. zich in zijn 'mancave' met medicatie en de rook van de barbecue van het leven te beroven. Het onderzoek wees snel uit dat er al langer een haar in de boter zat bij het gezin uit Oekene, deelgemeente van Roeselare.
Ellen had al enkele maanden opnieuw intens contact met haar jeugdliefde. Enkele dagen voor haar dood had ze bovendien aangegeven dat ze een einde wilde maken aan het huwelijk. De kwestie zou die bewuste zondag besproken worden. Na een etentje had de beschuldigde naar eigen zeggen in de nacht van de feiten wel nog seksuele betrekkingen met het slachtoffer.
Geen twijfel over schuld
Over de schuld van M. bestond geen enkele twijfel. "Het staat vast dat de beschuldigde zijn echtgenote heeft gedood door haar op het echtelijke bed met een volle ijzeren staaf meermaals zware slagen aan het hoofd te hebben toegebracht", klonk het in het arrest.
Volgens de wetsdokter kreeg het slachtoffer zes of zeven slagen op het hoofd en mogelijk één op de hals. Aan de linker- en de rechterkant van haar schedel werden scheurwonden vastgesteld. "Het toebrengen van dergelijke verwondingen in die omstandigheden kan voor elk redeijk mens geen andere bedoeling gehad hebben dan het slachtoffer te doden."
In het arrest werd ook stilgestaan bij het geheugenverlies van de beschuldigde. In de loop van het proces beweerde hij zich steeds iets meer te herinneren van de precieze omstandigheden. Volgens de gerechtspsychiater gaat het in ieder geval niet om een geheugenstoornis, want zijn gedrag voor en na de feiten was wel bewust en samenhangend. "Dat hij zich niet kan herinneren hoe hij geslagen heeft, doet niets af aan de vaststellingen."
"Kans om terug te treden"
In de motivering werd opgemerkt dat Mistiaen bewust de trap afdaalde en via de living en de keuken naar de buitengarage ging. Uit de onderste lade koos hij bewust voor een volle ijzeren staaf. Dat blijkt onder andere uit het feit dat de rest van het materiaal piekfijn gesorteerd werd aangetroffen. Ten slotte zijn het hof en de jury van oordeel dat Mistiaen zijn plan al had opgevat toen hij de slaapkamer verliet.
Tijdens de wedersamenstelling werd vastgesteld dat het vanaf dat moment minstens 2 minuten en 34 seconden duurde om de feiten te plegen. "Gedurende al die verplaatsingen en bij de keuze van het gebruikte wapen had de beschuldigde de kans om terug te treden en af te zien van zijn plan om het slachtoffer te doden."
Openbaar ministerie vraagt 22 jaar cel
Openbaar aanklager Tom Janssens heeft 22 jaar opsluiting gevorderd voor Pol M. Bij de start van zijn requisitoir kondigde de procureur-generaal aan dat hij een concrete straf zou vorderen.
"Het is niet mijn stijl om het dubbele te vragen om de helft te krijgen. We staan hier niet in de soeks van Marrakech, we gaan hier niet marchanderen." In theorie riskeert M. voor moord levenslange opsluiting. "De doodstraf is pas in 1996 uit het strafwetboek gehaald, toen je nog samen was met Cindy, die je ook geterroriseerd hebt. Indien u toen hetzelfde gedaan had als met Ellen, dan stond ik hier 30 kilogram lichter en kon ik de doodstraf vragen."
"De feiten zelf waren gruwelijk, onmenselijk en gepland. In de feiten zie ik geen verzachtende omstandigheden", vervolgde Tom Janssens. Door meerdere getuigen werd de beschuldigde omschreven als een moeilijke en dominante man.
"Verzachtigende omstandigheden"
"Hoe lastig moet het zijn om daarmee getrouwd te zijn. Maar het gaat hier niet over ambetant zijn, die man heeft ook zijn goeie kanten. Er zijn ook mooie momenten geweest." In de levensloop van M. ziet de openbaar aanklager een duidelijke verzachtende omstandigheid.
"Het was potverdorie een werker. Al zijn bazen en zijn collega's zijn het er over eens. Hij heeft niet geprofiteerd, hij heeft zijn bijdrage geleverd aan de maatschappij." Ook over het blanco strafblad van de beschuldigde bestaat geen discussie.
"Hij is ook politioneel niet gekend. Hij heeft nooit veel te snel gereden, hij heeft nooit door het rood licht gereden. Inderdaad, dat is een verzachtende omstandigheid." "Tuurlijk heeft hij spijt dat zijn partner die hij doodgraag heeft gezien, weg is. Tuurlijk heeft hij spijt dat hij zijn zoon kwijt is. Tuurlijk heeft hij spijt dat zijn leven van vroeger voorbij is en dat hij in de bak zit."
Van doorleefde spijt is volgens het OM echter geen sprake. De procureur-generaal hekelde de verklaringen die M. tijdens het proces slechts met mondjesmaat aflegde. "Hij heeft het nog altijd niet gesnapt. Ik geloof niet in die blinde woede. Het was vanochtend nog een poging om zijn vel te redden."
In principe vormt de beschuldigde volgens de gerechtspsychiater geen ernstig gevaar voor de maatschappij. "Maar de narcistische kwetsbare kant van de persoonlijkheid is een risicofactor binnen een relationele context", benadrukte Tom Janssens.
Ook in de opvoeding van zijn zoon ziet het openbaar ministerie geen verzachtende omstandigheid. "R. groeit op in een warm nest en wil voorlopig geen contact met zijn vader. R. zegt zelf: hoe langer hij vastzit, hoe beter."
Ten slotte werd uitgelegd dat de openbaar aanklager een straf onder de 20 jaar ongepast zou vinden. Er werd geopperd dat de strafuitvoeringsrechtbank hem in dat geval erg snel zou kunnen vrijlaten. "Maar ik wil dat u Pol M. nog een grote kans geeft, een kans die Ellen nooit gekregen heeft. In eer en geweten, ik vraag een gevangenisstraf van 22 jaar."
BEKIJK OOK:
