Hayk Terterian (34) is door de Brugse correctionele rechtbank na verzet veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf en 10 jaar terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank. In 2015 had de Armeense Oostendenaar bij verstek 25 jaar cel en 15 jaar terbeschikkingstelling gekregen.
Voor poging tot doodslag op één van de slachtoffers werd hij vrijgesproken.
Van oktober 2011 tot augustus 2012 misbruikte Hayk Terterian in Oostende tien vrouwen. De slachtoffers waren 17 tot 43 jaar oud. Toen de politie hem op 24 augustus 2012 wilde inrekenen, wist de beklaagde via de tuin van zijn ouderlijke woning te ontkomen. De Brugse correctionele rechtbank veroordeelde hem op 14 december 2015 bij verstek tot 25 jaar gevangenisstraf en 15 jaar terbeschikkingstelling van de strafuitvoeringsrechtbank.
Op lijst meest gezochte criminelen
Terterian stond op de Europese lijst van meest gezochte criminelen, maar bleef ruim zes jaar op de vlucht. Half september 2018 legde hij echter valse papieren voor toen hij in de Poolse stad Szczecin werd opgepakt voor slagen en verwondingen. De Poolse politie zag de fysieke gelijkenissen met de gezochte serieverkrachter en verwittigde het Fugitive Active Search Team (FAST). De verdediging tekende snel verzet aan tegen de veroordeling, maar het nieuwe proces belandde sindsdien op de lange baan. In het Poolse dossier zat Terterian immers in voorhechtenis. Uiteindelijk is hij daar op 7 april 2021 voor die ernstige geweldplegingen tot elf jaar cel veroordeeld. Terterian zou zelfs het oor van een slachtoffer afgesneden hebben.
Het Poolse gerecht heeft hem met het oog op zijn nieuwe proces tijdelijk aan ons land uitgeleverd. Ten laatste op 1 oktober 2022 moet hij weer in Polen zijn om zijn straf uit te zitten. Op zijn nieuwe proces vroeg de verdediging op maandag 14 februari om de strafvordering onontvankelijk te verklaren.
Volgens meester Luc Arnou werden zijn rechten op een eerlijk proces geschonden. Zo werd onder andere opgemerkt dat de verdediging onvoldoende tijd kreeg om zich optimaal voor te bereiden. Cruciale stukken uit het dossier werden ook niet naar het Armeens vertaald.
"Een leugendetector en die vertalingen gaan niet, maar 40 jaar geven gaat blijkbaar wel." Daarnaast wees meester Arnou nog op problemen met de dataretentiewet, aangezien de bewijzen deels steunen op het mastonderzoek. De verdediging wierp ook op dat de redelijke termijn overschreden werd. Tijdens de zoektocht naar Terterian zou het onderzoek volgens zijn advocaat zeker zestien maanden onnodig stilgelegen hebben.
Ook de lange periode sinds zijn arrestatie in Polen werd gehekeld. "Na tien jaar kan hij onmogelijk nog weten waar hij indertijd op bepaalde data was", aldus meester Arnou.
Zware feiten in Oostende
Zijn medepleiter Michele Walgraeve stond uitgebreid stil bij de verschillende feiten. Tijdens het pleidooi werd vooral opgemerkt dat heel wat verkrachtingen zonder echte bewijzen aan Hayk Terterian werden gelinkt.
In november 2011 kreeg een vrouw na een avondje uit zware slagen op het hoofd, waarna ze gedwongen werd tot orale seks. Dat gratuit geweld, gekwalificeerd als foltering, strookt volgens meester Walgraeve niet met de modus operandi van de meeste andere feiten. Bovendien kwam het slachtoffer van het stamcafé van een zekere A.C., die op basis van een robotfoto eens werd aangewezen als verdachte. Ook bij de beschrijving van de dader werden vraagtekens geplaatst.
Op 29 juni 2012 werd bijvoorbeeld met het mes op de keel van een vrouw een snijbeweging gemaakt. Dat slachtoffer omschreef haar aanrander echter als een man met een Arabisch accent, kroeshaar en een zonnebril. Voor die poging tot doodslag en alle feiten op in totaal acht vrouwen werd de vrijspraak gevraagd. De verkrachting van twee slachtoffers werd niet betwist.
Op 29 oktober 2011 sloeg Terterian toe in het Leopoldpark. Een jonge vrouw werd met een mes bedreigd en gedwongen om hem oraal te bevredigen. Een spermaspoor van de beklaagde werd aangetroffen op de binnenkant van haar jeans. Na een verkrachting en aanranding op 10 augustus 2012 werd dan weer DNA gevonden op de jas van het slachtoffer. De vrouw werd op het strand misbruikt en van haar gsm bestolen. Het openbaar ministerie benadrukte dat grondig onderzoek wel degelijk een verband tussen alle feiten aantoonde. Zo werden heel wat slachtoffers opzettelijk aangereden met de fiets. Ook de korte bedreigingen met een Slavisch accent waren typisch volgens het OM. 'Je vais te tuer' en 'Nu pijpen of dood' klonk het bijvoorbeeld.
Enkele slachtoffers wezen Terterian bij een fotoherkenning ook als dader aan. In die omstandigheden vroeg procureur Wendy Van Raepenbusch om de bevestiging van het verstekvonnis. Ten slotte vroeg de verdediging om een mildere bestraffing uit te spreken. "Is het opportuun om die mens meer dan levenslang te geven?", verwees meester Arnou onder andere naar de vaak mildere straffen in assisenzaken.
"In de knoop met zichzelf"
Terterian zou indertijd in de knoop gezeten hebben met het feit dat hij in tegenstelling tot zijn zussen, niet geregulariseerd geraakte in België. Door die problemen begon hij ook veel te drinken. "Het is heel moeilijk om erover te praten, maar in die moeilijke periode was ik dezelfde persoon niet", klonk het in zijn laatste woord. "Ik zat vijf jaar opgesloten thuis, uit angst voor deportatie naar Armenië." Hij verklaarde zich ook nog steeds bereid om een polygraaftest te ondergaan.
"Ik voel me enorm schuldig tegenover de slachtoffers. Ik heb ook mijn ouders veel pijn gedaan." De rechtbank oordeelde dat de rechten van verdediging niet geschonden werden. Terterian begrijpt immers wel degelijk Nederlands en werd bijgestaan door een tolk en een advocaat. De verdediging had ook bijna vijf maanden de tijd om het dossier voor te bereiden. Het tijdsverloop sinds de feiten is volgens de rechters dan weer enkel aan de houding van de beklaagde te wijten.
"Absoluut gevaar voor de samenleving"
In het vonnis werd gewezen op de vaste modus operandi van de serieverkrachter. Zo viseerde hij meestal jonge vrouw die na het uitgaan onderweg waren naar huis. Alle feiten speelden zich ook binnen een straal van drie kilometer af. Ook de beschrijvingen door de slachtoffers waren volgens de rechtbank duidelijk gelijklopend. Hayk Terterian werd wel vrijgesproken voor de poging tot doodslag.
Op 29 juni 2012 maakte hij zich wel degelijk schuldig aan poging tot verkrachting, maar is het niet bewezen dat hij de intentie had om het slachtoffer van het leven te beroven. Bij een andere verkrachting werd hij dan weer vrijgesproken voor het gebruiken van een wapen, omdat het slachtoffer ook geen wapen had gezien of gevoeld.
De rechtbank wees in het vonnis ook op het strafblad van de beklaagde. De Armeniër liep al vijf correctionele veroordelingen op, onder andere voor gewapende poging tot afpersing, diefstal en verboden wapendracht. De rechtbank ziet hem als een absoluut gevaar voor de maatschappij, waartegen maximale bescherming noodzakelijk is.
