Een 38-jarige restaurantuitbater uit Kuurne heeft zich voor de Brugse correctionele rechtbank moeten verantwoorden voor mensenhandel, illegale tewerkstelling en zwartwerk. Een Chinese medewerker verbleef in een verborgen ruimte en verdiende amper drie euro per uur.
De inspectiediensten hadden het gevoel dat ze tijdens controles bij Eat & Co in Kuurne aan het lijntje werden gehouden. Daarom keerden ze op 12 maart 2017 terug met een bevel van de onderzoeksrechter. In de kinderspeelhoek wekten vetvlekken op een groene deur zonder klink argwaan, maar S.D.H. beweerde geen sleutel te hebben. Met de sleutelbos van zijn partner kon de deur toch geopend worden. Achter de deur ontdekten de speurders een vuile kamer met douche en lavabo. In een tweede ruimte vonden ze een tweepersoonsbed en mannenkleren.
Verstopt in vals plafond
Uiteindelijk bleek dat een Chinese dertiger zich in het valse plafond tussen de buizen had verstopt. De man zonder papieren had schrik van de uitbaters, maar was eerst niet in staat om een verklaring af te leggen. Later legde hij uit dat hij naar Europa was gebracht door slangenkoppen, een term voor Chinese mensensmokkelaars. Volgens arbeidsauditeur Jeroen Lorré was er duidelijk sprake van mensenhandel door economische uitbuiting.
Het slachtoffer moest vooral 's nachts afwassen en poetsen. In totaal werkte hij ongeveer 74 uur per week, maar voor 33 dagen werk kreeg hij slechts 900 euro betaald. "Hij moest zich bij een controle verstoppen en had zijn paspoort moeten afgeven", zegt Lorré.
Lang onderzoek
Het arbeidsauditoraat erkende anderzijds wel dat het onderzoek te lang had aangesleept. De verdediging wierp op dat de redelijke termijn inderdaad overschreden is. Volgens meester Maarten Vandermeersch zijn bovendien bepaalde zaken niet onderzocht. S.D.H. beweert bijvoorbeeld dat het slachtoffer de neef van zijn partner is, maar de vrouw werd nooit verhoord. Hij zou op eigen houtje naar Italië gekomen zijn en van daaruit contact gezocht hebben met zijn nicht. "Mijn cliënt wou hem geen onderdak geven, maar zijn partner drong aan. Ik zou mijn neef in andere omstandigheden huisvesten, maar daarom is het nog geen mensenhandel", stelde meester Vandermeersch.
Ten slotte werd aangedrongen op opschorting van straf of een eenvoudige schuldigverklaring. De beklaagde vindt dat hij door de administratieve sluiting van twee maanden al genoeg financiële gevolgen en imagoschade heeft geleden. De rechtbank doet uitspraak op 16 maart.
Taalfout opgemerkt?
Heb je een taal- of schrijffout opgemerkt in dit artikel?
