Nachtasiel, het nieuwe stuk van Theater Antigone, houdt de toeschouwer een spiegel voor.
Daklozen, armen, vluchtelingen, clochards, verslaafden, kortom de verschoppelingen in onze maatschappij, geven ons een onbehaaglijk gevoel. Vanuit de onderbuik van de samenleving staan ze op, om ons een inkijk te geven in hun leven. En dat stemt ons niet bepaald vrolijk. Het is een ruw en rauw stukje realiteit, mensen op een zijspoor.
Regisseur Raven Ruëll wil begrijpen wat armoede doet met een mens en gebruikt dit repertoirestuk als kader voor een tegendraadse en verschroeiende voorstelling. De personages van auteur Maxim Gorki worden opgevoerd in een vlammende aanklacht tegen de armoede die vandaag nog steeds bestaat. Nachtasiel wordt zo een sociale studie van een wereld waar we al te vaak de rug naar keren. Een noodzakelijke oefening in empathie. Regisseur Raven Ruëll: “Dat is uit de mode, iemand een geweten willen schoppen. Maar ik vind dat niet verkeerd. Ik heb daar geen moeite mee. Ik vind dat belangrijk om dat vandaag de dag te doen.”
Nachtasiel speelt nog tot zaterdag bij Antigone in Kortrijk; daarna nog in Brugge, Roeselare en Waregem.
